Cukrzyca typu I

Według światowej organizacji zdrowia cukrzyca to grupa chorób metabolicznych, która charakteryzuje się hiperglikemią wynikającą z defektu wydzielania i/lub działania insuliny tj. hormonu odpowiadającego za obniżenie poziomu cukru we krwi.

UWAŻAJ - Przewlekła hiperglikemia prowadzi do uszkodzenia, zaburzeń i niewydolności wielu narządów. 

Cukrzyca typu I zwana jest również cukrzycą młodzieńczą lub insulino zależną. Wywołana jest zniszczeniem komórek beta trzustki. Komórki te odpowiedzialne są za produkcję i wydzielanie insuliny. Występuje ona częściej u młodych ludzi oraz dzieci. Może być wywołana procesem immunologicznym, jednak również może mieć charakter idiopatyczny. 

Określana jest również jako przewlekła choroba autoimmunologiczna, której przebieg prowadzi do destrukcji komórek beta, a w konsekwencji do utraty zdolności wydzielania insuliny.

Mimo wielu przeprowadzonych badań, etiologia nie została dokładnie poznana. Do podstawowych przyczyn zalicza się: stres, zakażenia wirusowe, podawanie azotynów oraz krótki okres karmienia piersią. 

Cukrzyca typu I występuje częściej u osób cierpiących z powodu innych chorób autoimmunologicznych, takich jak:

• Choroba Gravesa-Basedowa
• Choroba Addisona
• Bielactwo
• Choroba Hashimoto
• Niedokrwistość złośliwa

Jakiekolwiek jawne objawy tej choroby widoczne są dopiero po zniszczeniu ok. 85% komórek beta trzustki. Do podstawowych objawów cukrzycy typu I należą:

• Polidypsja - zwiększone pragnienie
• Poliuria - zwiększone wydalanie moczu
• Polyphagia - zwiększony apetyt
  
  

Dodatkowo pacjenci zgłaszają niezamierzony spadek masy ciała, ogólne osłabienie, zaburzenia widzenia (zamazane lub podwójne widzenie).

Rozpoznanie cukrzycy typu I jest zwykle łatwe. Występują bardzo nasilone objawy: nadmierne pragnienie, oddawanie zwiększonej ilości moczu i gwałtowna utrata masy ciała, a dodatkowo w badaniach laboratoryjnych stwierdza się podwyższone stężenie glukozy we krwi i obecność cukru w badaniu moczu. 

Do kryteriów rozpoznania cukrzycy należą:

• Stężenie glukozy zmierzone o dowolnej porze, które przekracza 200 mg/dl i występujące objawy (polidypsja, poliuria)
• Dwukrotne stwierdzenie poziomu glukozy na czczo przekraczające 126 mg/dl 
• Stwierdzenie poziomu glukozy przekraczające 200 mg/dl w drugiej godzinie testu doustnego obciążenia glukozą.