Choroba Leśniowskiego i Crohna

Istota, objawy i dieta podczas choroby

Choroba Leśniowskiego i Crohna to przewlekłe nieswoiste zapalenie jakiegoś odcinka przewodu pokarmowego. Etiologia nie jest znana. Jest to choroba przewlekła, która przebiega z okresami zaostrzeń i złagodzenia objawów. 

Istota, objawy i dieta podczas choroby

Etiologia nie jest znana. Jest to choroba przewlekła, która przebiega z okresami zaostrzeń i złagodzenia objawów. Zmiany zapalne umiejscowione są najczęściej w końcowym odcinku jelita cienkiego. Mogą być również zlokalizowane w okolicach odbytu i w jelicie grubym. Przewlekły stan zapalny obejmuje wszystkie warstwy jelita. Dochodzi do owrzodzeń błony śluzowej, a nawet powstawania szczelin czy ropni. Pojawiają się przetoki między jelitami lub między jelitami a ścianą brzucha. Mogą być zlokalizowane również około odbytu. Z czasem owrzodzenia zmieniają się w blizny. Zmiany włókniste powodują, że ściana jelita staje się coraz grubsza, dochodzi do zwężenia, a nawet zamknięcia światła jelita.

Objawy nie są charakterystyczne i rozwijają się stopniowo. Zależą od miejsca wystąpienia procesu zapalnego w przewodzie pokarmowym, rozległości i stopnia zaawansowania choroby. W początkowej fazie pojawia się podwyższona temperatura ciała, osłabienie, a w konsekwencji występuje brak łaknienia. Następnie pojawiają się skurczowe bóle w dolnej lub środkowej części brzucha. Mogą pojawić się wzdęcia brzucha i biegunki z domieszką śluzu lub krwią. U chorych postępuje wychudzenie, a w badaniach biochemicznych można zaobserwować niedokrwistość.

Dieta w leczeniu choroby Leśniowskiego i Crohna odgrywa kluczową rolę.

W okresie zaostrzeń wskazane może być leczenie żywieniowe drogą dożylną. Równocześnie drogą doustną należy podawać zbilansowane bezresztkowe diety przemysłowe. 

Po ustąpieniu ostrych objawów choroby można wprowadzić napar z rumianku, słabą herbatę czy słaby rosół. Następnie można podawać suchary, bułkę, ryż, jajo na miękko czy gotowane, drobiowe mięso mielone z ziemniakami puree. 

 Następnie należy rozpocząć żywienie z wykorzystaniem produktów naturalnych. Ze względu na brak łaknienia i ryzyko wystąpienia niedożywienia należy stosować dietę bogato energetyczną. Z powodu, występującej podczas tej choroby, gorączki wprowadza się dietę bogato białkową. Zaleca się aby ponad połowa podaży białka pochodziła z produktów pochodzenia zwierzęcego. Należy pamiętać, że Ci chorzy na ogół źle tolerują mleko. Można próbować wprowadzać stopniowo przetwory mleczne, takie jak: jogurt, kefir czy sery twarogowe. W przypadku gdy pojawi się biegunka, kruczenie lub przelewanie w jelitach, należy natychmiast wykluczyć wszystkie produkty mleczne z diety. Zaleca się ograniczenie podaży tłuszczu. W niewielkiej ilości można podawać masło czy oleje. Dodatkowo powinno się stosować do zaleceń diety łatwostrawnej. Z jadłospisu należy wykluczyć tłuste potrawy, ciężko strawne, wzdymające, długo zalegające w żołądku. Należy wykluczyć ostre przyprawy, alkohol, kawę naturalną czy mocną herbatę. Ograniczeniu ulega również spożycie błonnika pokarmowego. Warzywa i owoce należy podawać w postaci soków lub po ugotowaniu i rozdrobnieniu. Należy dbać o odpowiednią podaż składników mineralnych i witamin, w tym kwasu foliowego, witaminy B12 i żelaza, aby zapobiegać wystąpieniu lub postępowi rozwoju niedokrwistości.